Leren paardrijden is een fascinerende, grote en serieuze uitdaging. Van tijd tot tijd kan het ook frustrerend zijn. Een paard is een grote spiegel en als opdrachten aan het paard niet correct gegeven worden, krijg je het juiste antwoord ook niet. Onderweg zie je jezelf in die spiegel en leer je niet alleen beter paardrijden, maar vaak ook jezelf beter kennen.

Met wat geduld en een goede introductie kan bijna iedereen leren paardrijden. Je hoeft daarvoor geen superatleet te zijn, hoewel lichaamsbewustzijn het leren wel reuze kan versnellen. Of je kunt leren rijden, is vooral afhankelijk van je inzet (het graag willen leren) en met een direct bewustzijn van waar je mee bezig bent. Dat is het bewustzijn over wat je aan het doen bent en de mogelijkheid om dingen te veranderen als je ontdekt dat je iets fout doet. Dit "bewustzijn en mogelijkheid tot verandering" is zo ontzettend belangrijk dat dat niet genoeg benadrukt kan worden. Ongetwijfeld ken je de uitdrukking;" Oefening baart kunst" waar we mee bedoelen: als je maar veel oefent, kun je uiteindelijk perfect rijden... Nou, dat is gewoon niet waar! Alleen perfect oefenen maakt het uitvoeren perfect!!

Je moet eerst leren je eigen balans leren te hebben op een bewegend paard. Daarna ga je leren om je op het paard onafhankelijk van hem, te bewegen. Vervolgens leer je om met die onafhankelijke beweging je paard te beïnvloeden, het te sturen, versnellen, vertragen en verzamelen. Gelukkig zit je op een paard en die kan je beste leermeester zijn. mmers de ruiter geeft nu geen stressignalen meer aan zijn paard en het paard raakt dus niet meer in paniek en schrikt veel minder snel.
Als iemand het voordoet, zien paardrijden en oefeningen met een paard er vaak eenvoudig uit. Toch lukt het vaak niet goed om dat zelf exact te doen. Dit komt omdat je dan last hebt van je "spiergeheugen". Dat wil zeggen dat je al een ingesleten gewoonte hebt om je lichaam, je armen en benen op een bepaalde manier te gebruiken. Deze eigen "manier van bewegen" etst zich in onze hersens in als een sterke neurologische verbinding, vaak gaat het vanzelf. Dat is maar goed ook; dit spiergeheugen zorgt er ook voor dat je niet hoeft na te denken over alledaagse dingen, zoals iedere stap die je loopt of het inschenken van een kopje thee. Dat spiergeheugen is helaas wel moeilijk om weer te veranderen...

Maar hoe kan ik daar dan van af? Nou er zijn verschillende manieren......Je instructeur kan je echt letterlijk bij de arm nemen en je arm (of been) op de juiste manier bewegen. Zodat je voelt wat de bedoeling is. Langzaamaan ontstaat dan een nieuw neurologische verbinding, eerst pril en ondiep. Vervolgens oefen je op het droge: alleen de bewegingen. Je maakt de bewegingen iedere keer weer heel bewust en dus niet op de automatische piloot, maar blijft voelen wat je doet en of dat de bedoeling was. Als je er achter komt dat je het niet goed doet, concentreer je dan en doe de bewegingen zoals ze horen. Doe dit telkens weer tot je er het goede gevoel bij krijgt.
Neem dan pas de teugels op of zet dan pas je paard in beweging doe het in het echt. Een goede controle is door iemand een video opname te laten maken, dan kun je zelf zien of je het goed doet. Het lijkt erop dat er in je hersenen een mechanisme is dat als je je zelf fouten ziet maken, dat je hersens je extra helpen om het te corrigeren. Als je het zo doet, dan kan je in een heel korte tijd dingen in je rijden perfectioneren.

Als uitsmijter geef ik je nog mee:
Leren paardrijden en daarbij je lichaam correct gebruiken is veel BELANGRIJKER dan de methode waarop je je paard traint. Meestal is gewoon correct rijden voldoende om je paard goed te laten presteren!